Voor velen is het vandaag vaderdag.
Voor veel middelbare scholieren die moeten herkansen is het de laatste dag van het weekend om te leren.
Zo help ik J. met het oefenen voor zijn herkansing voor Wiskunde KBL.
Als ik aankom heeft hij het oefenexamen wat ik hem heb toegestuurd nog niet af, geduldig wacht ik totdat hij klaar.
Ondertussen kijk ik de opgaven die hij al gemaakt heeft na.
Er zitten een aantal fouten in, ik probeer te analyseren waar deze vandaan komen. Een puntje om het straks even over te hebben.
Terwijl hij druk aan het ploeteren is, observeer ik zijn manier van leren.
Zuchtend en steunend maakt hij zijn opdrachten, soms leest hij een opdracht hardop.
*Pling* Toch weer even kijken op de mobiel.
**Hmm, toch nog even naar de wc.**
J. vertoont klassiek ‘vlucht-gedrag’ voor een puber, die iets moet doen, waar hij eigenlijk geen trek in heeft.
Tijd om de druk op te voeren…
‘J. hoever ben je?’ vraag ik.
Hij geeft aan dat hij klaar is, maar veel opdrachten niet snapt.
Ik pak mijn spullen en neem plaats naast hem aan de keukentafel.
Samen nemen wij het oefenexamen door.
Nog 3 pagina’s te gaan…
Gaan wij een pauze houden J. , of bikkelen wij nog even door?
J. besluit om door te bikkelen.
Terwijl wij in gesprek zijn over de verschillende opdrachten, worden de analyses die ik heb gemaakt bevestigd en de vragen die ik had opgehelderd.
J. komt in het begin wat gespannen over, maar gaande weg komt hij los en doet zichtbaar wat met de tips die ik hem geef.
Zo het examen is af en besproken.
Samen drinken wij nog even wat fris en bespreek ik mijn analyse en conclusie met J. en zijn moeder.
Vandaag (19 juni) heeft hij herexamen. J. je kan het!
